ادای احترام به راسل
یکی از اولین متن های فلسفی که به زبان انگلیسی خواندم(وشاید اولین) کتاب مسایل فلسفه برتراند راسل بود.این که کتاب با وجود حجم اندکش تاثیر فراوانی بر من نهاد و بعدها با دوباره و چند باره خواندن آن به اهمیت این کتاب بیشتر پی بردم.کتاب دیگری از او را نیز خوشبختانه با کمک ترجمه نجف دریابندری به انگلیسی خوانده و از نثر زیبای آن نویسنده ی بزرگ لذت بردم.منظورم عرفان و منطق است.البته یش از همه ی این ها خاطرات خود نوشت او را به فارسی خوانده بودم و شگفتی ها کرده.راسل در ایران خوش اقبال و بختیار بوده که مترجمان بزرگی کمر همت به برگردان آثار وی بستند و مثل فیلسوفان بیچاره ی اروپایی در عصر حاضر نبود که هر تازه کاری دست به ترجمه ی آثارش بزند.امروز که زادروز آن مرد حکیم است بهانه ای یافتم برای ادای احترام .
هجدهم ماه مه سال 1872 برتراند راسل رياضی دان، فيلسوف و نويسنده بزرگ قرن 20 و مدافع معروف آزادی انديشه و بيان چشم به جهان گشود و 98 سال زندگی كرد. از كارهای مهم او تفسير موضوع های پيچيده فلسفی، و دوباره نويسی و عوام فهم كردن آنها است. تاليف او «حيات منطقی» معروف است. راسل در زمينه حكومت و دمكراسی به عقايد «ليبرتارين» ها نزديكتر بود. وی مخالف بكار بردن اسلحه اتمی و حل هرگونه مناقشه از طريق توسل به سرباز و زور بود. وی مداخله آمريكا در جنگ ويتنام را عملی غیر منطقی و نپذيرفتنی می دانست و به همين جهت برضد ادامه آن مبارزه می كرد. اين فيلسوف در سال 1950 به خاطر تاليفاتش برنده جايزه نوبل شد. راسل دوم فوريه سال 1970 درگذشت.
