به پیرامونش نگریست؛هیچ چیز جز خودش
ندید.نخست فریاد برآورد:من هستم!...
آنگاه هراسید،زیرا انسان می هراسد...
هنگامی که تنهاست.
بریهادارانیاکا اوپانیشاد